Op 30 juli 2024 plaatste het AD een artikel over de toegankelijkheid in Rotterdam. In dit artikel wordt ook de VGR en twee van haar vrijwilligers genoemd.

Met een abonnement lees je het artikel hier: Ondanks lof kan toegankelijkheid van Rotterdam nóg beter: ‘Stoepen hindernisbaan voor rolstoelers’

De tekst van het artikel staat ook onder de foto.

Willem Philipsen, programmamanager van Rotterdam Onbeperkt, zet zich in om de stad zo toegankelijk mogelijk te maken voor iedereen. Zelf loopt hij met een wandelstok als gevolg van een herseninfarct.

Volgens Philipsen wordt veel gedaan aan de toegankelijkheid in de stad. Zo is er bij het trapje van het Stadhuisplein een glooiing aangebracht. ,,Mensen in een rolstoel kunnen hier gemakkelijk rijden om de horeca te bereiken.” Ook wordt er gewerkt aan een geleidelijn voor blinden en slechtzienden, die loopt van tramstation Stadhuis naar de afdeling Burgerzaken aan de Coolsingel.

TwitchCon

Organisatoren van evenementen worden erop gewezen aan de mindervaliden te denken, stelt hij. Tijdens TwitchCon, een evenement van het streamingplatform Twitch in Rotterdam Ahoy, was er een prikkelarme ruimte, een speciale ticketrij en waren er scootmobielen beschikbaar om mensen die moeite hebben met lopen, naar de zalen te brengen. Er gebeurt meer: zo worden het Hofplein en het Hofbogenpark toegankelijker gemaakt, nadat jongeren met en zonder beperking dit samen in kaart brachten. Er komen liften bij de Hofbogen en in de viaducten komt betere verlichting.

Voor de verkiezing ‘Meest toegankelijke gemeente van Nederland’ van de VNG is 60 procent van de in totaal 345 gemeenten beoordeeld door zowel ervaringsdeskundigen als mensen zonder beperking. Er is gekeken naar bijvoorbeeld toegankelijkheid van supermarkten, wc’s en het openbaar vervoer. Ook is beoordeeld of je gemakkelijk informatie vindt als je hulp van de gemeente nodig hebt.

Rotterdam behoort tot de tien beste gemeenten en wordt in september opnieuw beoordeeld door een vakjury. Dat Rotterdam de halve finale haalde, maakt Philipsen trots. ,,Het is toch een waardering voor hoe hard we hiervoor strijden.”

Ondanks dat er veel goed gaat, zijn er aandachtspunten, weet Roel Markus (50). Hij heeft cerebrale parese als gevolg van zuurstoftekort bij zijn geboorte. In het verleden kon hij lopen, maar tegenwoordig zit hij in een rolstoel en gebruikt hij soms krukken.

Hij houdt van Rotterdam, maar is ‘positief kritisch’ over de toegankelijkheid van de stad. Zo noemt hij als voorbeeld de Meent, waar invalidenparkeerplaatsen naast gewone parkeerplaatsen worden aangelegd. ,,Als iemand zijn auto niet netjes parkeert, kunnen wij er niet uit.” Wanneer hij van de Beurstraverse naar metrostation Beurs wil, moet hij omlopen naar de andere kant, in de hoop dat een van de drie liften daar werkt. ,,Aan de kant van de Koopgoot zijn geen liften.”

Jan Poot van de Vereniging van Gehandicaptenorganisaties Rotterdam (VGR) spreekt van een ‘permanent proces’. ,,Er zal nooit een punt zijn waarop we zeggen dat de stad voor 100 procent bereikbaar is. We moeten alert blijven.”

Deelscooters op de stoep

Hij wijst op de rondslingerende deelscooters die van stoepen een hindernisbaan maken. De rateltikkers in de verkeerslichten noemt hij ‘hartstikke handig’, maar: ,,Dan moeten ze het wel doen. Regelmatig onderhoud is belangrijk.”

Als het aan Roel Markus ligt, mag toegankelijkheid helemaal geen issue meer zijn. ,,Wanneer een helling aangelegd wordt, vinden veel mensen dat goed”, besluit hij. ,,Maar eigenlijk is dat toch niet bijzonder? Ook mensen met een beperking horen erbij. Het moet normaal zijn dat aan ons gedacht wordt.”